Wywiad Adama Zawadzkiego z Merem Tbilisi Giorgi Ugulavą
dla Portalu Blogpublica.com
Dokąd zmierza Gruzja?
Październikowe wybory prezydenckie stanowiły ważną granicę w polityce gruzińskiej. Bowiem do końca tego roku z gruzińskiej sceny politycznej odejdzie dwóch jej największych aktorów – prezydent Micheil Saakaszwili, który kończy właśnie swoją ostatnią, drugą kadencję, i premier Bidzina Iwaniszwili, który zapowiedział odejście z polityki.
Adam Zawadzki: Gruzja jest podzielona na zwolenników prezydenta Saakaszwilego i premiera Iwaniszwilima. Da się jeszcze mówić o zgodzie narodowej?
Giorgi „Gigi” Ugulava” : Przede wszystkim chciałbym zwrócić uwagę, że po wyborach parlamentarnych października 2012 byliśmy świadkami pierwszego w najnowszej historii Gruzji pokojowego przekazania władzy. Był to ważny krok w zakresie demokratycznego rozwoju kraju. Z uwagi na fakt, że było to całkowicie nowe doświadczenie, koabitacja dwóch sił politycznych okazała się ekstremalnie trudna. Zjednoczony Ruch Narodowy, partia której jestem członkiem, odmówiła użycia swoich uprawnień dla mianowania ministrów odpowiedzialnych za aparat ścigania w celu umożliwienia zwycięskiej partii pełnej realizacji jej wizji i polityki. W tym samym czasie , pokazaliśmy naszą gotowość do współpracy z nowym rządem w sprawach , które są ważne dla przyszłości kraju. Gruzja ma teraz nowego prezydenta elekta reprezentującego tą samą koalicję, która ma większość w parlamencie i kontroluje rząd. Jako bezpośrednio wybrany burmistrz Tbilisi jestem jedynym pozostającym przy władzy reprezentantem ZRN, a obecnie większość kwestii związanych z koabitacją powstaje w relacjach między centralnym i lokalnym samorządem Tbilisi. Wielokrotnie zwracałem się do rządu centralnego z prośbą o odsunięcie na bok różnic politycznych i skupienie się na problemach, których rozwiązanie wymaga wspólnych wysiłków. Niestety, w większości przypadków otrzymaliśmy odpowiedzi umotywowane politycznie, które z pewnością negatywnie wpływają na codzienne życie naszych mieszkańców. Myślę, że nasz kraj stoi na ważnym rozdrożu. Nastał czas istotnej szansy na osiągnięcie prawdziwej narodowej współpracy i kontynuowania demokratycznego rozwoju kraju.
Jak żyje się w Tbilisi 5 lat po wojnie ?
Po wojnie z Rosją w sierpniu 2008 roku Tbilisi stanęło w obliczu trudnych wyzwań. Nasze miasto odegrało bardzo ważną rolę w procesie odbudowy, dając schronienie i pomóc dla wielu osób, które straciły swoje domy w wyniku wewnętrznego migracji. W tym samym czasie w Tbilisi stanęło przed masą problemów, które jednak nie przeszkodziły w dalszym rozwoju miasta. Mamy dużo wdrożonych projektów infrastrukturalnych i rehabilitacyjnych, które sprawiają, że Tbilisi staje się bardziej przyjaznym do życia miastem. Przeprowadziliśmy również szereg reform w zakresie poprawienia dostępu mieszkańców do usług komunalnych i wspierania działań biznesowych.
Niedawno posłanka Małgorzata Gosiewska otrzymała tytuł honorowego obywatela i klucze do bram miasta Tbilisi – jakie były powody tej decyzji?
Na wstępie, proszę pozwolić mi powiedzieć kilka słów o tytule honorowego obywatelstwa Tbilisi. Jest to prestiżowa nagroda przyznawana gruzińskim i zagranicznym osobistościom publicznym i państwowym za ich wkład, zaangażowanie i wyróżniającą się służbę dla miasta. Mieliśmy wiele powodów do przyznawania Małgorzacie Gosiewskiej tytułu honorowego obywatela. Ma ona nieoceniony wkład w umacnianie więzi polsko-gruzińskich i wielokrotnie wspierała naszych obywateli w potrzebie. Okazała wielką odwagę i determinację organizując transfer 262 dzieci z rejonu konfliktu do Polski po tragedii wojny z Rosją w sierpniu 2008. Osobiście zaangażowała się w pomoc humanitarną do dotkniętej wojną miasta Gori. To również dzięki jej staraniom, dwoje gruzińskich dzieci z rejonów Południowej Oseti operowano w Polsce bezpłatnie. Obecnie pani Małgorzata Gosiewska przewodniczy Polsko-Gruzińskiej Grupie Parlamentarnej i dokłada wszelkich starań, aby przyjaźń między naszymi narodami kwitła. Poprzez nadanie jej tytułu honorowego obywatela Tbilisi, chcieliśmy wyrazić naszą głęboką wdzięczność za wszystko, co zrobiła dla naszego kraju.
Co pana zdaniem łączy Polaków i Gruzinów?
Relacje gruzińsko-polskie są prawdziwie wyjątkowe. Mamy wiele wspólnego, jednakże nasze poszukiwanie wolności i niepodległości jest tym co nas naprawdę jednoczy. Możemy przywołać wiele przykładów z historii naszych krajów, które to potwierdzą. Pamiętamy wsparcie udzielone naszemu krajowi przez Polskę po okupacji sowieckiej Gruzji w 1921 r., kiedy wielu gruzińskich oficerów, którzy musieli uciekać ze swojego kraju znalazło azyl w Polsce i nie żałowało trudu w służbie Polsce. Polska nadal pozostaje zagorzałym sprzymierzeńcem niepodległości, integralności terytorialnej i aspiracji europejskich Gruzji. Polacy są wśród tych narodów europejskich, które najlepiej rozumieją pragnienie Gruzinów określenia na nowo samych siebie we wspólnej europejskiej rodzinie. Bardzo wysoko cenimy silne zaangażowanie i wsparcie Polski dla celów Partnerstwa Wschodniego, które jest skutecznym mechanizmem wspierania współpracy między Unią Europejską a Gruzją. Wspólne wartości są tym co czyni więź między Gruzinami i Polakami tak silną. Jestem mocno przekonany, że nasze kraje będą się nadal wspierać w dążeniu do wspólnych celów.
Zachęcam wszystkich do odwiedzenia i polubienia fan page Solidarni z Vano Merabishvili Strony poświęconej informacjom o sytuacji, uwięzionego w procesie przygotowawczym, byłego premiera Gruzji – Vano Merabishvili.
