2. sierpnia o godz. 11 ropoczęły się uroczystości Batalionu “Parasol” na cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym przy ul. Żyniej.
W czasie Postania Warszawskiego cmentarz ten wchodził w skład II rejonu obwodu Wola i miał odegrać rolę bariery uniemożliwiającej wrogowi opanowanie ul.Wolskiej. Cmentarz zajęli żołnierze batalionu “Parasol”, a miejscowa ludność cywilna wzniosła jedną barykadę w poprzek ulicy Żytniej, w sąsiedztwie cmentarza, drugą zaś przegrodziła ul.Karolkową.
Jednak już 2 sierpnia Niemcy przejęli w tym rejonie inicjatywę, nacierając od południa i zachodu. Natężenie walk o utrzymanie cmentarza wzmogło się 6 sierpnia, kiedy od południa zaczęły nacierać nowo nadesłane oddziały bojowe SS Reinefartha. Odtąd cmentarz przechodził z rąk do rąk aż do 11 sierpnia 1944, kiedy to żołnierze batalionu “Parasol” wycofali się na Stare Miasto, a cmentarze luterański i reformowany stały się bazą wypadową Niemców. Walki te spowodowały olbrzymie zniszczenie cmentarza. Do dziś wiele starych nagrobków nosi ślady tamtych dni.
Opracowane na podstawie książki “Cmentarz Ewangelicko-Reformowany” Jadwiga i Eugeniusz Szulc
